แนะนำบทความ บทความ ความคิดเห็น พิมพ์บทความแบ่งปันบทความนี้บน Facebookแบ่งปันบทความนี้บน Twitterแบ่งปันบทความนี้บน Linkedinแบ่งปันบทความนี้บน Redditแบ่งปันบทความนี้บน Pinterest
มังงะเป็นคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับการ์ตูนโดยทั่วไป นอกประเทศญี่ปุ่น คำว่า manga ใช้เพื่ออ้างถึงการ์ตูนญี่ปุ่นเท่านั้น

มังงะครอบคลุมหลากหลายประเภท และเข้าถึงผู้ชมในหลากหลายช่วงอายุ มังงะเป็นส่วนสำคัญของอุตสาหกรรมการพิมพ์ของญี่ปุ่น และกระตุ้นการดัดแปลงมากมายในรูปแบบต่างๆ: ซีรีส์แอนิเมชันที่รู้จักกันในชื่ออนิเมะ ภาพยนตร์ วิดีโอเกม และนวนิยาย

หมายเหตุ: Tagosaku to Mokube Tokyo Kenbutsu (1902) ถือเป็นการ์ตูนเรื่องแรก

คำศัพท์

Hokusai Katsushika ตัวแทนของ ukiyo-e ได้สร้างคำว่า Manga manga โดยการรวมตัวอักษรคันจิที่สอดคล้องกับคำไม่เป็นทางการ (ชาย) และการวาดภาพ (ga) มันแปลตามตัวอักษรว่า “การวาดภาพอย่างไม่เป็นทางการ” หรือ “ดูเดิล” ชาวญี่ปุ่นเรียกมันว่า ‘ภาพที่ไม่มีนัยสำคัญ’ ในมังงะเช่นกัน เพราะพวกเขาซื้อหนังสือขาวดำมากกว่า 1 พันล้านเล่มต่อปี พิมพ์บนกระดาษราคาถูก มืออาชีพในการเขียนหรือวาดการ์ตูนเป็นที่รู้จักในฐานะศิลปินการ์ตูน

วงการมังงะ

มังงะในญี่ปุ่นเป็นปรากฏการณ์มวลชนที่แท้จริง ข้อเท็จจริงประการเดียวที่แสดงให้เห็นความสำคัญของปรากฏการณ์นี้: ในปี 1989 หนังสือและนิตยสารทั้งหมด 38% ที่ตีพิมพ์ในญี่ปุ่นเป็นการ์ตูน

อย่างที่คุณเดาได้จากตัวเลขนี้ มังงะไม่ได้เป็นเพียงแฟชั่นสำหรับคนหนุ่มสาวเท่านั้น ในญี่ปุ่นมีมังงะสำหรับคนทุกวัยและทุกสถานะทางสังคม รวมถึงแม่บ้าน เสมียน วัยรุ่น พนักงานออฟฟิศ ฯลฯ มังงะอีโรติกหรือที่รู้จักกันในชื่อเฮ็นไทคือหนึ่งในสี่ของยอดขายทั้งหมด

นิตยสารมังงะ

นิตยสารมังงะเป็นรูปแบบการจำหน่ายมังงะที่ได้รับความนิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ขายได้หลายล้านเล่มทุกสัปดาห์ นิตยสาร Shonen Jump นิตยสารการ์ตูนยอดนิยมของญี่ปุ่น ขายได้ประมาณ 6 ล้านเล่มต่อสัปดาห์ Shonen Magazine ตามมาด้วยจำนวนประมาณ 4 ล้านเล่ม

นิตยสารมังงะเป็นสิ่งพิมพ์รายสัปดาห์หรือรายเดือนระหว่าง 200 ถึง 900 หน้า ซึ่งมีซีรีส์มังงะหลายชุดที่ประกอบด้วยนิตยสาร 20 ถึง 40 หน้า นิตยสารเหล่านี้มักจะพิมพ์ด้วยกระดาษคุณภาพต่ำขาวดำ ยกเว้นหน้าปกและโดยปกติบางหน้าตั้งแต่ต้น หากซีรีส์ประสบความสำเร็จก็มักจะได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสารเป็นเวลาหลายปี